Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Ένας υπέροχος άνθρωπος...

μάλλον, ένας ακόμη υπέροχος άνθρωπος!
Λοιπόν, είναι μαγικό το πως οι άνθρωποι βρίσκουνε δύναμη για τα πάντα. Βρίσκουνε πάντα τη δύναμη να παλέψουν με τα προβλήματά τους ή με αυτά που θεωρούν προβλήματα κάποιες άλλες φορές.
Σε αυτή την περίπτωση το πρόβλημα της Σιμώνης Ξανθογιώργου ήταν υπαρκτό και αντικειμενικό.Πρώην αλκοολική, νυν νηφάλια και αγωνίστρια(ως μέλος των "Νηφάλιων") επι σειρά ετών και γεμάτη δύναμη και ανθρωπιά.Απολαυστική, με λόγο στερεό και σίγουρο για ό,τι ήταν και για ό,τι είναι τώρα.
Την "συνάντησα" πριν απο λίγη ώρα στην εκπομπή της Μπήλιως Τσουκαλά. Μία κυρία που συνειδητοποίησε πως τη ζωή της πρέπει να την κατευθύνει η ίδια της η συνείδηση χωρίς εξωτερικούς παράγοντες που σχετίζονται με ουσίες.Χωρίς πλασματικές εικόνες, ψεύτικες λύσεις και χωρίς καταστροφικές επιλογές.
Χωρίς υπεροψία και χωρίς κομπασμούς, ξεδίπλωσε τόσο αληθινά το πρόβλημα του αλκοολισμού στην πραγματική του διάσταση.Δεν δικαιολόγησε την τότε αδυναμία της, απλώς την παραδέχτηκε ως κανονικός άνθρωπος.Έψαξε και βρήκε τον τρόπο να συνειδητοποιήσει το πρόβλημά της και σε δεύτερο επίπεδο κατάφερε και να αρχίσει τη ζωή της απο το μηδέν.
Είναι υπερήφανη και φαίνεται!
Το ίδιο υπερήφανοι είμαστε κι εμείς τόσο για εκείνη όσο και για όλους τους ανθρώπους που καταφέρνουν να είναι καλά διακρίνοντας την πραγματική αξία της ζωής,όποια κι αν είναι για τον καθένα μας.