Η εκκλησία ξαναχτυπά!

Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είδα στην οθόνη μου έναν παπα που διαφήμιζε το τέλος του κόσμου το 2014. Ήταν τόσο πεπεισμένος ότι έτσι θα γίνει που ουσιαστικά μας προέτρεπε να ασκηθούμε πνευματικά ώστε να αντισταθούμε στα δεινά που θα έρθουν. Στους διαβόλους και τριβόλους (και τετραβόλους μπορω να πω) που θα μας βασανίζουν και θα μας τραβάνε στην κόλαση το υπόλοιπο της μετα θάνατον ζωής μας!
Η τρομοκρατία μασκαρεμένη και κρυμένη πίσω απο ράσα και γένια δηλαδή!Εντάξει, δε νομίζω να υπάρχει πολύς κόσμος που να πιστεψε τον συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά σκέφτομαι πως υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που τον πιστεύουνε και ζούνε πάντα με την αγωνία και τη ματαιότητα για ό,τι κάνουν καθημερινά. Είναι ανθρώπινο αυτό; Είναι δίκαιο αυτό;
Θυμαμαι, εν όψει της αλλαγής χιλιετίας, τότε που οργίαζαν οι φήμες για τη δευτέρα παρουσία, η θρησκόληπτη και θεοφοβούμενη μητέρα της κολλητής μου είχε πεθάνει απο την αγωνία.Και είμαι σίγουρη πως υπήρξαν πολλοι ακόμη με την ίδια αγωνία.
Υποτίθεται πως η εκκλησία είναι η γαλήνη, ότι αγκαλιάζει και λυτρώνει τους βασανισμένους, τους φοβισμένους και τους ανθρώπους που χουν περάσει άσχημες στιγμές. Τώρα έρχεται να τους απειλήσει για άλλη μια φορά και να τους φοβίσει.
Για άλλη μια φορά λοιπόν φήμες για τη δευτέρα παρουσία. Το δις εξαμαρτείν όμως...

"Η διαφορά μεταξύ ενός τρελού και του Dali είναι ότι ο Dali δεν είναι τρελός..."

...έλεγε ο αγαπημένος μου ζωγράφος.'Η καλύτερα, ο αγαπημένος μου απεικονιστής της ελπίδας, της δύναμης, της φύσης, της καταστροφής, της αγωνίας, της ειρωνίας, της ομορφιάς, του ιδανικού και του βαθύτερου συναισθήματος.

Δεν χρειάστηκε να δω πολλά έργα του για να δεθώ με το υπερ-ταλέντο που μας προσφέρει τέτοια ζωή στα μάτια και στο μυαλό. Αρκεί που είδα τη μεταμόρφωση του νάρκισσου.

Αμέσως έγινε ο μοναδικός για μένα.Μέχρι που είδα ένα φιλμάκι για τη ζωή του και κατάλαβα πως ήταν και ο ίδιος πολύ νάρκισσος. Ένας παθιασμένος άνθρωπος που δεν κρυβόταν, δε ντρεπόταν και δεν πουλούσε τη στημένη τρέλα που επιβάλεται να έχει ένας καλλιτέχνης. Συναισθηματικά εξαρτημένος απο μία γυναίκα που αποτέλεσε τον άξονα της ζωής και του έργου του αλλά και βαθιά ανήσυχος για τις εξελίξεις στον κόσμο και στην πατρίδα του.

Νομίζω πως δικαιώθηκα μαθαίνοντας πράγματα για εκείνον. Έτσι τον υποψιαζόμουν και μου αρέσει που έτσι φαίνεται ότι ήταν. Ένας απλός άνθρωπος που γεννήθηκε για να ζήσει και μετά το θάνατό του.

Mpacallica Kill the Mall

Χτες συνάντησα τον καλό φίλο και συνάδελφο μου Μάνο. Ο Μάνος είναι απο τα πιο ευφυή άτομα που χω συναντήσει στην εως τώρα ζωή μου. Προσωπικά, το κοφτερό μυαλό το ξεχωρίζω μέσα απο το χιούμορ,την άνεση της λογοπλασίας και την ευκολία του παιχνιδιού με τις λέξεις.

Χτες λοιπόν, ο Μάνος φορούσε μια μπλούζα μαύρη που υπήρχε τυπωμένο το όνομα των Metallica με τη γνωστή γραμματοσειρά που συνήθως συναντάμε στις μπλούζες των fan. Με την πρώτη ματιά στη μπλούζα νομιζε κανείς ότι αυτό που γράφει είναι "Metallica Kill them all" (το kill them all είναι τίτλος album). Όμως αν το πρόσεχες καλύτερα διάβαζες

Mpacallica

Kill the mall

Θα γελάω για χρόνια!!!